Strona:PL JI Kraszewski Kopciuszek.djvu/640

80

 Nie było tam nikogo coby zrobił uwagę Baronowi, że liczba trzy dla małżonka siwiejącego była złéj wróżby... i uśmiechnął się do siebie z zadowoleniem.
 — To pierwsze, przerwał Narębski, drugie jest, że Mania, obawiam się bardzo o to... kocha podobno...
 — En voila du grave! zawołał Baron... no cóżto romansik? z młodym chłopcem?
 — Nie — jest to zaledwie może rozbudzające się uczucie, niewiem czy dziesięć razy z sobą w życiu mówili, a sam na sam ani razu... ale urażałem...
 — Któż to jest?
 — Uważałeś pan może w księgarni przeszłą razą gdyśmy się spotkali, tego młodego człowieka.
 — Nie uważałem go wcale.... ale jeśli tak to nic... dzieciństwo... vous comprenez? niepodobna żeby nie miała rozgarnienia... zresztą rachuję i na pana...
 To mówiąc uścisnął rękę Narębskiego.
 — Zrobi się jéj uwagi... wiesz pan moje położenie, zapewnię jéj douaire stosowny...