Strona:PL JI Kraszewski Kopciuszek.djvu/697

137

czyła kilka kropel do szklanki... jakby na próbę... i poniosła do ust trochę się krzywiąc.
 — Musisz WPani dom otworzyć..... rzekł Pluta.
 — Na Boga... ja... ja niemogę się narażać na koszta... przerwała Jordanowa.
 — Cyt, posłuchajże! jakie koszta u licha! możesz przyjmować oględnie w tych godzinach w których się nic dawać nie zwykło.
 — Ale któż tu przyjdzie?
 — Ja ci przyprowadzę ludzi... i zobaczysz... towarzystwo co się zowie... jednego nawet konkurenta, idealnie poczciwego człowieka, a mojego przyjaciela mam na myśli. Ale dom otwierając, potrzeba żebyś też kogoś więcéj miała przy sobie.
 — Jakto? kogoż? z coraz większym przestrachem spytała wdowa.
 — Cicho! cicho! słuchaj tylko uważnie, a wszystkiego się powoli dowiesz.. Wypadek dał mi tu poznać bardzo nieszczęśliwą sierotę, śliczne dziecko.