Ta strona została skorygowana.
w nim, że tworzy bez pomocy natury. Jest to, co się w malarstwie zowie, de pratique. Talent, który się zamyka w sferze sobie znanéj, poufałéj, pewien jest, iż fałszywéj nie wyda nuty; geniusz, co się puszcza w sfery nieznane, tworzy śliczne fantazye, lecz zarazem niebywałe istoty... Losem tych istot jest zawsze, że, jak Atala Chateaubriand’a, sztuczném życiem obdarzone, prędko się stracą.
Niezmierny zasób wiadomości i dar spostrzegawczy potrzebny jest więc powieściopisorzowi. Karr, jako ogrodnik, krytykował niegdyś swych współtowarzyszy powieściarzy, iż mu owoce i kwiaty kładli w swych obrazach, nie właściwie do miejsca i pory. Jest to drobnostka, ale zawsze w pięknym koncercie nuta nieczysta, fałszywa.
