Strona:PL JI Kraszewski Listy ze Szwecyi from Kłosy Y 1874 No 484 page 230 part 3.png

 Myśl rzuconą przez p. Soldi, podniósł prof. Desor, nie znajdując jéj wcale godną odrzucenia, owszem, nie ledwie by ją przyjąć gotów, gdyby mu typ odpowiedni wskazano. Soldi odpowiada rysunkiem na tablicy tego typu, do którego siekiery kamienne odnosi.
 Baron Kurek, w myśl Hildebranda powtarza, iż te siekiery tak wytwornie wykonane, w Szwecyi z bronzami się nie znajdują, i klassyfikowane są w epoce kamienia szlifowanego. Wszystko to jednak nie zbija hypotezy p. Soldi, bo znaczenie typu i charakter wyrobu, mówią za nim.
 W chwili, gdy się te rozprawy toczą, NN. Państwo, król, królowa, kilka pań z dworu, wchodzą na salę, powitani oklaskami i zajmują miejsca przygotowane obok prezesa. Rozprawy ciągną się daléj. P. Hildebrand mówi o historyi bronzu w ogóle, starając się zbić hypotezę tych, którzy uderzeni wielką ilością wyrobów bronzowych, znajdowanych w Węgrzech, chcą tu widziéć kolébkę przemysłu tego i pierwotne jego gniazdo. P. Hildebrand, który zwiedzał Muzeum w Peszcie, nastaje na różnice charakteru wyrobów węgierskich i szwedzkich, szczególniéj mieczów bronzowych, które zdaniem jego rozwinęły się z pierwotnego sztyletu i są jego powiększeniem. W istocie miecz téj epoki, kształtami przypomina sztylet i jak on zwęża się ku rękojeści, rozszerza w środku, śpiczasto kończy. Różnicy jednak zasadniczéj typu, świéżo rozpatrując muzeum w Buda-Peszt i porównywając go ze szwedzkim w Stockholmie, ze skandynawskim w ogóle w Kopenhadze, my nietylko nie widzimy, ale uderzeni byliśmy analogią kształtów i charakterystyczną ową małością rękojeści, któréj p. Hildebrand nie widzi. Spinki ma on za archaiczniejsze w Węgrzech, a w ogóle twierdzi, w czém słuszność miéć może, iż bronz ze wschodu przyszedł zarówno do Węgier, jak do Skandynawii, a tu się rozwijał samoistnie, bez wpływu jednego kraju na drugi.