Strona:PL JI Kraszewski Listy ze Szwecyi from Kłosy Y 1874 No 484 page 230 part 4.png

 Wiele by się uwag tu przytoczyć dało, gdybyśmy rozpisywać się o tém mogli obszerniéj. Odkładamy to jednak do innéj zręczności.
 P. Lovange dla Norwegii upomina się także o wiek bronzu, oddzielny. Tu chciano widziéć żelazo następujące bezpośrednio po kamieniu (żelazo obok bronzu) — czemu zaprzecza uczony badacz. Oprócz tego z epoki bronzu przywodzi około dwieście rysunków na skałach, ciągnących się aż do okolic Trondhejmu.
 P. Evans odzywa się jeszcze o mieczach, przyjmując pomysł Hildebranda o rodowodzie ich od sztyletu. W Anglii sztylety znajdowano, mieczów nigdy. Nawiasowo dodamy, że bardzo szczupła ilość mieczów bronzowych, znalezionych w Polsce, cała niemal pochodzi od granic węgierskich i zdradza w ten sposób źródło, z którego się w nie zaopatrywano.
 Mówi jeszcze o epoce bronzu w Szwecyi baron Kurek, wskazując, że bronz najobficiéj się tam znajduje, gdzie go kamień poprzedził, co znaczy, że ludność tych wieków, przeważnie się skupiała jeszcze tam, gdzie już uprawa była rozpoczętą.
 Z towarzyszących bronzom innych resztek życia, p. Kurek wnosi także, iż nic nie dowodzi, żeby się zajmowano rolnictwem; zwierząt, oprócz konia, śladu innych nie ma. Na skałach rysunki przedstawiające okręta, dozwalają przypuszczać, że osadnicy od morza wylądowali. Z powodu wzmianki o rysunkach na skałach rozpoczęto o nich obszerniéj mówić: Montelius o skałach w Bohuslän, Bruzelius w ogóle o znajdowanych w Skanii. Zdaniem p. Hildebranda (starszego) odnoszą się one do epoki bronzu, co dowodzi często na nich spotykany rysunek miecza, kształtu właściwego temu wiekowi. Starożytność ich poświadcza i to, że nigdzie im napisy runiczne nie towarzyszą. Z powodu kamieni, p. Desor wspomina o szwajcarskich „pierres à ecuélle“ żłobionych kamieniach, do których lud jeszcze dziś przywiązuje cześć religijną. (Takie kamienie żłobione znajdują się w wielu miejscach w Litwie, gdzieśmy je pod krzyżami i u źródeł widzieli, i w W. Polsce). Soldi zwraca uwagę, że bronz twardych skał nie może jąć i że jest za miękki, przeto chyba krzemieniem musiano je rzezać. Hildebrand wspomina skały z rysunkami w Norrlandyi, Elfenstene w Szwecyi i wzmianki o nich w sagach Islandzkich. Ciągną się jeszcze rozprawy o rzeźbach i przedmiotach na nich wystawianych, dosyć długo.