Strona:PL JI Kraszewski Listy ze Szwecyi from Kłosy Y 1874 No 485 page 251 part 3.png

 P. Quast (Niemiec), wymawia uczonym skandynawskim, że oni pierwsi potworzyli tak dobitnie od siebie pooddzielane epoki. Broni się p. Worsaae i broni zarazem epoki bronzu oddzielnéj, samoistnéj — przynajmniéj w Szwecyi. P. Perrin także w palafitach sabaudzkich upatruje osobny, oznaczony wyraźnie wiek bronzu, gdy p. Leemans, Hollender, wyznaje, że w Hollandyi, te podziały na wieki nie dają się dotąd ściśle zastosować. Wszystko się tu zléwa w jedną epokę, którą nazwać można — przedrzymską.
 Z epoki żelaza, o któréj zaledwie napomknięto, rozprawy zwracają się znowu do bronzu, o którym w istocie tyle pozostało do mówienia, iż czas przez kongres zamierzony nie starczy na roztrząśnięcie zadań i różnostronnych twierdzeń. Mówią o nim pp. Hermelin i Montelius, który wylicza przedmioty znalozione w Szwecyi i podaje zarys ich geograficznego rozkładu po prowincyach. P. Dupont wtrąca kwestyę wielkiéj doniosłości o epoce, w jakiéj człowiek podbił zwierzęta i uczynił je podległemi sobie, zaczynając jako swojskie hodować. W epoce kamienia, zwierzęta czy były już towarzyszami człowieka? — pytanie. P. Desor odpowiada, że w epoce neolitycznéj, ślady zwierząt domowych już są widoczne. Mowa jest jeszcze o pieczarach i o epoce, w któréj rzeźby na skałach mogły być wykonane. Hypotezy tylko odpowiadają i domysły. Faktów, na których by się oprzéć można, za mało.
 Jako rzecz nową przytoczyć należy udzieloną przez p. de Baye wiadomość o pieczarach sztucznie żłobionych we Francyi, nad Marną, w których znaleziono na ścianach rysunki. Mają one pochodzić z epoki kamienia gładzonego. Resztę posiedzenia tego zajął mniejszéj wagi spór barona Kurek z p. Hildebrandem.
 Po południu, pod prezydencyą p. Bohdanowa, zajmowano się rozmaitemi przedmiotami, odnoszącemi się do kwestyj już roztrząsanych. P. Wedel czytał rozprawę o epoce żelaza w Skandynawii, po któréj nastąpiła ciekawa i w nowe a nieznane szczegóły obfita p. Aspelina, o starożytnościach ałtajsko-uralskich,