Strona:PL JI Kraszewski Wieki katakombowe odczyt2 part19.png

niach i różnych sprzętach, znajdujemy ten wizerunek ryby; czasem z dodaniem liter lub z wyrazem greckim Soter Zbawiciel, z palmą lub krzyżem. Rybę także przedstawiano z chlebami wyrażającemi Eucharystję. Niekiedy ryby na wędkę uczepione oznaczają chrześcian nawróconych; z alluzyą do apostołów, rybaków i łowców ludzi wedle ewangelii, a razem do chrztu i wody, któréj wyrazem symbolicznym jest ryba. Chrystusa godłami były także głoski alfa i omega, początek i koniec, oznaczające bozką jego naturę, a na ostatek Baranek.
 Baranek oznacza zarazem Chrystusa i niekiedy chrześcian dzieci jego. Godło to jest znamieniem ofiary wedle starego testamentu. Jak późniéj krzyż, tak w pierwszych sześciu wiekach, Baranek znaczył Chrystusa. Pozostał on na wizerunkach, przez Kościół do dziś dnia szczególniéj w pewnych dniach przyjętych.
 Najprostsze obrazy przedstawiają Baranka Bożego na wizerunku, z pod którego płyną cztery strumienie żywéj wody, a do nich przychodzą się rzeźwić jelenie. Na starych grobowcach i mozaikach bardzo je często widzimy. Późniéjszy już jest wizerunek Baranka z godłami dobrego pasterza, laską i torebką pastuszą. Niekiedy głowę jego otacza aureola, albo nad nim wznosi się krzyż, lub Baranek spoczywa na księdze siedmią pieczęciami zwartéj. Na grobach zaś chrześcian figura baranka wyraża dobroć, łagodność i ofiarę. Dwa baranki naprzeciw siebie stojące, z monogramem Chrystusa, albo naczyniem pełném owoców i kłosów, na grobach, są oznaką pogrzebionych w nich zgodnych chrześciańskich małżonków.
 Chrystus w postaci dobrego pasterza trafia się téż bardzo często w katakombach, niosący owieczkę na ramionach, w ubiorze w jakim starożytni wyobrali zwykle pilnujących trzody. To przedstawienie Dobrego Pasterza