Strona:PL JI Kraszewski Wieki katakombowe odczyt2 part21.png

Ta strona została skorygowana.

Wizerunek Dobrego Pasterza jest zupełnie w stylu starożytnym najlepszych czasów. Przedstawia on młodego człowieka, w kwiecie wieku bez brody (jako nieśmiertelnie młodego wedle Augustyna) z oczyma czułości pełnemi. Okryty jest krótką tuniką, przepasaną w biodrach, a niekiedy pod ręce także, purpurowemi paskami. Niekiedy na tunice ma płaszcz, który bywa różnych kształtów; nogi jego opasują gęste paski skórzane. Różnice w stroju i atrybucyach są wielkie. Na ramionach dźwiga owieczkę, głowa bywa otoczona promieniami, kołem. W ręku ma laskę pastuszą i naczyńko do mléka u pasa, a na ostatek pastuszą fujarkę, syrinx.
Wszystkie niemal sceny téj ślicznéj paraboli są na freskach w katakombie wyrażone. Dobry Pasterz zabierający się do wyjścia, przygotowujący do drogi, spoczywający wraz z psem swoim. Najpospolitszy wszakże jest wizerunek z owieczką znalezioną; lub powracającego do trzody, którą widać w oddaleniu.
Na sarkofagach Chrystus téż bywa wyobrażany jako Pasterz z 12 Apostołami, z których każdy ma u nóg owieczkę; przy Chrystusie jest większą, którą on głaszcze. Wystawiać ona ma ś. Piotra. Żadna z paraboli ewangelicznych tak w pierwszych wiekach popularną nie była
Nie możemy szczegółowiéj mówić tu o godłach innych, w katakombach będących, z postacią Chrystusa, wspomnimy tylko o krzyżu.
Chrystus konający na krzyżu w początkach nigdy nie był przedstawianym; w katakombach i w pierwszych wiekach wizerunku tego nie znajdujemy nigdzie; już to dla tego, że się poganie z haniebnie ukrzyżowanego Boga naśmiewali i hydnie szydzili; już że nawet