Strona:PL JI Kraszewski Z nad Buga from Echo Y1 No37 page2 part4.png

 — Co u trzysta dyabłów, łazicie mi tu po nocy — woła nieukontentowany — ja tu mam takie ważne ekspedycye, idź do milion kroćset, jutro przyjdziesz!
 — Ale bo — oto, proszę pana pisara, ja za swemi pieniędzmi przyszedł, bo to termin dzisiaj, człowiek cały dzień w pracy, dopiero, ono, teraz...
 — Za jakiemi pieniędzmi?
 — A — to — bo — to, za pieniędzmi co pan pisar, u mnie pożyczył, sześćdziesiąt rubli.
 Dygnitarz przygryzłszy wargi, zrywa się z za stołu.
 — Tak, tak — aha — pamiętam, właśnie chciałem ciebie kochany panie Iwanie dzisiaj zawołać — otóż — to, bo uważasz — tego...
 Chrząka, zakręca się po izbie.
 — Możebyśmy się wódeczki napili? hę?
 — A dobre proszę pana — po pracy...
 — Otóż — to, po pracy, a no, niech go djabli wezmą co ja mam tej roboty.
 Piją wódkę.
 — To jakże bude? — pyta Iwan, — bo mnie hroszy bardzo pilno potrzeba — kobyła zdechła, muszę kupić.
 — Aha właśnie, uważacie kochany Iwanie — cóż ja? wiadomo — ot, ledwie żyję — tak od razu sześćdziesiąt rubli, ani weź —