Strona:PL JI Kraszewski Zagadki.djvu/225

 — W imię Boże — o co idzie, ojcze Serafinie.
 — O kryjówkę...
 Stary westchnął.
 — Dajcież mi go tu... zaprowadzę... a jeśli trzeba, to mu placu dotrzymam, bo mnie sen nie bierze... Trzeba i biedakom służyć... a nuż który klasztorném powietrzem odetchnąwszą i myśl o Bogu z niego zaczerpnie...
 — Zdam go więc na ręce wasze... odparł przybyły... ale to panicz...
 — Ale człowiek, rzekł dobrotliwie uśmiechając się Definitor...
 — Zaprowadzicie go do kryjówki?
 — Zapalę stoczek; wezmę książkę i pójdziemy...
 — Po klasztorze pewnie szukać będą...
 — Już wiem... tylko między umarłymi nie szukają... tam spokój!!
 — Więc zaraz...
 — Ale jam gotowy, zapalając stoczek, rzekł ks. Definitor... byleście mi go dali... idę.
 Wdział kaptur na głowę, zapalił stoczek staruszek i począł odmawiać modlitewkę łacińską spokojnie, aby czasu nie tracić...
 Pospieszne kroki dały się słyszeć na korytarzu, aż w progu ujrzał Definitor otulonego burką ładnego młodzieńca z ognistemi oczyma, który żywo czapkę zdjął i pokłonił się. Spojrzał mu naprzód w oczy, bo naów-