Strona:PL JI Kraszewski Zagroba.djvu/15

49

familie Grachów i Scypionów przepadły, a Waćpan chcesz nieśmiertelności dla Zagrobów?
 — Mówmy o czém inném kochany konsyliarzu.
 — Zapewne i lepiéj, mówmy naprzykład, co myślisz o licznych konkurentach Anieli, którzy twój dom napełniają?
 Zagroba westchnął.
 — Upadek! rzekł, całkowity kraju upadek! Zapomnienie wszelkich tradycyj! Wystaw sobie, każdy mnie pyta o historyją familij, nikt nie wié czém byliśmy. Imiona nieznane, nowe, ośmielają się ubiegać o rękę ostatniéj z rodu tak znakomitego — Wystaw sobie że niejaki Silnicki...
 — A! rzekłem, a cóż masz przeciwko niemu?
 — Syn Ekonoma, wnuk Parocha! zawołał animując się Prezes. Pojmujeszże to Waćpan?
 — Bardzo dobrze wychowany i przyzwoity młody chłopiec.
 — Ale co mi tam do tego!
 — Dałżebyś córkę łotrowi pięknego imienia?
 — Nie, zapewne, ale przyznasz, że wybierając z dwojga, między dwoma uczciwymi ludźmi, wolałbym świetny ród, gdzie cnota tradycyjnie przechodzi od prapradziadów, gdzie wiém że nié ma plamy, że krew czysta się przelewa. Waćpan Doktor, a nie wierzysz w rassę?
 Ruszyłem ramionami — Mój szanowny Prezesie, dodałem, niezawodna że cnotliwe tradycje, dobre wychowanie, cenić się powinny, że dobre co zowią urodzenie, jest niejaką rę-