rozwinąć się nie mogła, ani też przypłynąć z zewnątrz, ponieważ jezioro było wewnętrzne, nie łączyło się ani z oceanem Spokojnym, ani z Atlantykiem, ani nawet z zatoką Meksykańską. Zagadka więc trudną była do rozstrzygnięcia.
«Po odrzuceniu dwu pierwszych hypotez, jako niemożliwych i nieprawdopodobnych, zaczęto przypuszczać, że w głębiach jeziora krąży jakiś statek podwodny. W ostatnich czasach przecież namnożyło się tyle przyrządów podobnego rodzaju! Przed kilku laty w Bridgeport (w stanie Connecticut) kursował «Protector», zbudowany według systemu inżyniera Lake, opatrzony dwoma motorami, z których jeden był elektryczny o sile 75 koni, a drugi naftowy o sile 250 koni. Przyrząd ten posiadał olbrzymie koła o średnicy metrowej i poruszał się z wielką szybkością na lądzie, na morzu i pod wodą.
«Przypuszczając nawet, że na Kirdallu ukazał się jakiś nowy, udoskonalony rodzaj statku podwodnego, zachodziło pytanie, jakim sposobem przyrząd ów mógł się dostać na jezioro, zamknięte ze wszech stron wysokiemi, niedostępnemi skałami?
«A przecież jedynie ta ostatnia hypoteza miała pozory prawdopodobieństwa!...
«W dniu 20 czerwca ustały nawet wszelkie w tym względzie wątpliwości.
«Dwumasztowy statek «Markel», płynąc z rozpiętemi żaglami ku północo - zachodowi, wpadł na jakieś ciało podwodne i poniósł znaczne uszkodzenia. Udało się wprawdzie zatkać otwór
Strona:PL J Verne Król przestrzeni.djvu/67
Ta strona została przepisana.