sławy) — wypełnić owe czyste miejsca map czarnemi sztrychami łańcuchów górskich, plamami dolin, krętemi linjami rzek. Podwójną tedy radość sprawiało mu myślenie o prawdopodobnych kompleksach lasów i nieznanych gatunkach drzew.
Avary Van Brunt czy też pełnym tytułem: profesor Towarzystwa Geologicznego A. Van Brunt, był zastępcą kierownika całej wyprawy i bezpośrednim dowódcą tej części ekspedycji, którą prowadził drogą okrężną do pewnego rękawu rzeki Thelona. Z oddziałkiem swym zbliżał się teraz ku jednej z owych, na żadnej mapie nieznaczonych, wiosek. Za nim postępowało ośmiu ludzi: dwaj z nich, francusko-kanadyjscy voyageurs, reszta zaś — rośli Metysi z Manitoba. On sam tylko był czystej krwi anglo-sasem i w żyłach tętniły mu żywo tradycje rasy. Clive i Hastings, Drake i Raleigh, Hengest i Horsa, szli za nim. Jemu pierwszemu ze wszystkich rodaków wypadło wejść do owej wsi północnej. Myśl ta rozsadzała mu pierś uczuciem triumfu i upojenia. Towarzysze podróży spostrzegli, iż krok jego sam przez się stał się szybszy, a zmęczenie znikło.
Wieś opustoszała, tłum mieszkańców wyległ na spotkanie: mężczyźni na przedzie, z łukami i włóczniami groźnie zaciśniętemi w pięściach, kobiety i dzieci, nieśmiało
Strona:PL Jack London-Serce kobiety.djvu/098
Ta strona została uwierzytelniona.