ryby, poczęli wybierać się do domu, w Puget Sound, Jees, razem z dwiema rodzinami rybaków, w dużej łodzi z cedrów przebyła niebezpieczną drogę pośród chaosu wybrzeży Alaski i Kanady aż do cieśniny Juande-Fuca. Poczem, trzymając za rękę swego chłopca, zeszła na kamienny bulwar w mieście Seattle.
Tam, w czasie wichury, napotkała Sandy Mac Phersona, który ździwił się bardzo na jej widok, wysłuchawszy zaś jej historji zapałał nawet oburzeniem, — choć nie do tego stopnia, jakby to niewątpliwie miało miejsce, gdyby wiedział o Kitty Sharon. O niej wszakże Jees Uck nie wspomniała ani jednem słowem, gdyż nie wierzyła. — Sandy, traktując to wszystko jako zwykłe podłe oszukiwanie kobiety, chciał nakłonić ją, aby nie jechała do San Francisco, gdzie, jak przypuszczano, mieszka Neil Bonner. Nic wszakże nie wskórał, wskutek czego zajął się tylko urządzeniem dla Jees wygodnej podróży: kupił bilety i odprowadził na pociąg, uśmiechając się do niej i mrucząc sam sobie w najeżoną brodę: — co za podłość!
Z hukiem, brzękiem, dniem i nocą, kołysząc się i drżąc na równinach, to wylatując aż ku wiecznym śniegom, to opadając w kwitnące doliny, prześlizgując się wzdłuż przepaści, przebiegając nad wąwozami, prze-
Strona:PL Jack London-Serce kobiety.djvu/160
Ta strona została uwierzytelniona.