Strona:PL Jack London-Serce kobiety.djvu/227

wet Iwana. Kiedy przylgną jak muchy do ściany wąskiego przejścia — gdzie wierzchołek jest blisko podnóża — nasi wypadną na nich z obu stron i z góry, każdy z dzidą, toporem lub strzelbą. A kobiety i dzieci potoczą ze skał wielkie kamienie. Wtedy nastanie dzień szczęśliwy, Rosjanie legną pobici, kraj będzie wolny, a Iwan, sam Iwan, co wyłupił oczy mego ojca i bat swój spuścił na grzbiet mego mężczyzny — zginie. Zginie marnie, jak pies wściekły, z piersią zgniecioną przez głazy. A kiedy rozpocznie się walka, twoją jest rzeczą, Negore, wymknąć się im cichaczem, żeby cię nie zabili...
 — Zgadzam się — odpowiedział mężczyzna. — Negore pokaże im drogę. Ale co potem?
 — Potem zostanę twoją. Żoną Negora, dzielnego mężczyzny. Będziesz polował dla mnie i Starego Kinoosa, a ja będę warzyła ci strawę, szyła ciepłą odzież i robiła mokasyny sposobem mego narodu, który jest lepszy od waszego sposobu. I — jak przyrzekam — będę twoją, Negore, na zawsze twoją. Życie uczynię ci szczęśliwem, aż dzień każdy stanie się, jak pieśń i śmiech i zrozumiesz, że kobieta Oona nie podobna jest do innych kobiet, bo podróżowała daleko, żyła w obcych krajach, zna obyczaje mądrych ludzi i wie, w jaki sposób życie mężczyzny uczy-