| str. | 183 | od w. | 17 ʽstarałʼ | do str. | 184 | w. | 23 ʽzwiązkuʼ |
| » | 442 | » » | 12 ʽwnidzie inter sympatriotasʼ | » | » | 13 ʽnon neglexi[1]ʼ | |
| » | 442 | » » | 15 ʽburgrabiaʼ | » | » | 17 ʽz sobąʼ | |
| » | 442 | » » | 18 ʽale mi wielceʼ | » | » | 20 ʽjak się ślepo rodząʼ | |
| » | 462 | » » | 6 ʽDoʼ | » | » | 7 ʽszukać ża-ʼ |
Wszyscy dotychczasowi wydawcy obchodzili się z tekstem z dziwną jakaś i niczem nieusprawiedliwioną dowolnością; opuszczanie wyrazów, zwłaszcza takich, z któremi nie wiadomo, co począć[2], dodawanie słów, których w tekście niema, dowolna zmiana wyrazów i ich szyku, wreszcie mylne dość często odczytanie — oto spory poczet grzechów, jakich się dotąd zwykle dopuszczali wydawcy względem tekstu rękopisu. Osobna wzmianka należy się dość licznym naleciałościom gwarowym w Pamiętnikach, również pomijanym w dotychczasowych wydaniach. Pasek wymawia i pisze:
ʽKurfistrzʼ (upodobnione do ʽmistrzʼ, ʽburmistrzʼ); ʽbrandoburskiʼ (zam. ówczesnej formy ʽbrandeburskiʼ); do ʽlassaʼ, ʽlassemʼ, ʽlassyʼ, po ʽlessieʼ, z ʽlassaʼ (raz jeden z ʽlasaʼ 178), ʽfossęʼ, ʽfossyʼ, ʽbalassyʼ, z ʽtarassaʼ,
- ↑ Lecz opuszczony wyraz ʽokazyaʼ dopisała ręka A.
- ↑ Oto jaskrawy (choć. nie jedyny) przykład. Czytamy w rpsie: »Wjazd... do księcia J–oMości pana margrabiego Stanisława« (str. 513). Co zrobić z tem zupełnie tu niestosownem ʽdoʼ? — Najlepiej opuścić. W ten sposób z margrabiego zrobił się we wszystkich wydaniach książę, czem żaden z Myszkowskich nie był. Tymczasem błąd tkwił w wyrazie księcia, mylnie napisanem zam. Książa.
_033.jpeg&oldid=3358258){kind=link}