ukaranie inszych, takie w sobie mających przysady[1]. Insi zaś, co się tej pestylencyej[2] uchronić nie mogli, consiliis[3] onych łacne dając ucho, drugich contumeliis[4] karmili, pod owę podpadać musieli paremią[5]: Qui facile credit, facile decipitur[6]. Siła takich jest pamiętnych pod słońcem przykładow. Contumelia Harpagi consumpsit coronam Astyagis. Contumelia Narsetis inundavit sanguine Italiam[7]. O Polszcze nie mowię, bo i tu bywała kiedyś podobna konfuzya. Czym się to dzieje? Jużem powiedział, że perversis delatorum consiliis[8], ktore teraz i mnie w tę niewinną — po moskiewsku mowiąc — wprawiły kabałę.
Luboć to mądrzy powiedają, że kto ma wolne sumnienie, ten wszelakie kalumnie i ludzkie fałszywe mowy powinien lekce ważyć, fretus integritate conscientiae suae[9]; albowiem dobre sumnienie i niewin-
- ↑ Przysada — przywara, wada
- ↑ Pestylencja (z łac.) — zaraza.
- ↑ radom
- ↑ zniewagami
- ↑ przysłowie
- ↑ łatwowierny łatwo bywa oszukany
- ↑ Zniewaga Harpaga pozbawiła Astjagesa korony. Zniewaga Narsesa krwią zalała Italję. (Harpagos, wódz Astjagesa, króla medyjskiego, ściągnął na siebie gniew króla przez to, że młodego Cyrusa sam nie zabił, tylko zdał to na pasterza, który rozkazu nie wykonał. Astjages z zemsty kazał zabić syna Harpaga i podać mu go w potrawie na stół. Mszcząc się tej zniewagi, Harpagos przy pomocy ocalonego Cyrusa pozbawił Astjagesa tronu. — Narses, sławny wódz Justynjana I, z zemsty za odebranie mu wielkorządów Italji sprowadził Longobardów; um. 567 po Chr.).
- ↑ przewrotnemi radami donosicieli
- ↑ polegając na swem czystem sumieniu
_285.jpeg&oldid=2661180){kind=link}