ność jest to memoria actionum nostrarum bene a nobis gestarum[1] i jakoby niejaka aprobacya[2] i utwierdzenie myśli naszych, dobrze o swoich uczynkach trzymających i o nich prawdziwe świadectwo dających. Aleć przecię, że to jest rzecz im bardziej niewinna, tym bardziej boleśniejsza, pańskiej jednak Waszej K. Mści, Pana m. Młgo, przeciwko poddanym swoim nie powinnaby irrytować[3] powagi, bo planetae eo tardius moventur, quo sunt in sublimiori sphaera; ita quanto maior est principum auctoritas, tanto magis suos affectus moderare eosque tem[p]erare debent[4]. A jeżeli w tym mogę mieć facultatem[5] wymowienia, o ktorą pokornie poddanym upraszam sercem, żeby jeno te consilia[6] — utinam falsus sim vates![7] — nie zawiodły[8] Majestatu Waszej K. Mści i ojczyzny, bo dostawało się też i mnie wiedzieć, quantum privato licuit[9], że tu latają francuskie talery, latają ruble i deniużki moskiewskie, i teraźniejszy związek, mogłbym go nazwać nie związkiem, ale ekspedycyej[10] do państw moskiewskich awersyą[11]. A godzi li się prawdę paucis complecti[12]: widzą Wa-
- ↑ pamięć cnotliwych czynów naszych
- ↑ pochwała, uznanie
- ↑ zachwiać, podkopać
- ↑ planety tym powolniejszy ruch odbywają, im w wyższej znajdują się sferze; tak też im większą powagę mają władcy, tem bardziej swoje skłonności miarkować i hamować powinni.
- ↑ swobodę
- ↑ rady
- ↑ obym był fałszywym prorokiem
- ↑ T. j. nie zawiodły w jakie trudności
- ↑ ile prostakowi godziło się
- ↑ wyprawy
- ↑ odwróceniem, rozerwaniem
- ↑ w krótkich zawrzeć słowach