gniew Boży, bo zaraz, jak o tym poczęto traktować, pokazał się na niebie straszny i wielki [kometa], ktory, przez kilka miesięcy trwając, swoją oczom ludzkim groził srogością, i nim bardziej trwał, tem bardziej serca truchlałe trwożył, ominując[1] niedobre efekty[2], ktore potym nastąpiły dla zawziętości i fakcyi ludzi złych, ktorzy, swoje promowując interesa, ojczyznę w niwecz obrocili bardziej, niżeli nieprzyjaciele. Bo prawda to jest, że Lubomirski, widząc[3] pana sine successione[4], widząc ultimum in linea domus regiae, domus Iagellonicae[5], widząc zawziętość i praktyki Ludowiki krolowej, natione[6] Francuzki, że koniecznie nam do wolności naszych chce inducere gallicismum[7] przez wprowadzenie na krolestwo jakiegoś fircyka francuskiego, widząc, że już i krola ujęto za nos, kiedy pozwolił z kancelaryej uniwersały na sejmiki przedsejmowe do wojewodzt[w] proponendo novam electionem stante vita[8]; Francuzow w Warszawie więcej, niżeli owych, co cerberowe[9] rozdymają ognie; piniądze sypią,
- ↑ Ominować (z łac.) — wróżyć.
- ↑ wypadki
- ↑ Wątek opowiadania gubi Pasek, wyliczając »praktyki« królowej, a następnie wtrącając epizod teatralny, i podejmuje go dopiero na str. 348: »Widząc tedy pan Lubomirski...«
- ↑ bez następcy
- ↑ ostatniego z rodu w domu królewskim, krwi jagiellońskiej
- ↑ rodem
- ↑ narzucić gallicyzm (t. j. francuską formę rządu)
- ↑ z wnioskiem elekcji za życia (panującego)
- ↑ piekielne
_383.jpeg&oldid=2665767){kind=link}