Do ordy posłano, inwitując ich na tę wojnę. Obiecał się zrazu han wyniść we stu tysięcy, ale potem odesłał, że »tego nie uczynię«, obiecując to nadgrodzić na inszą usługę, ale nie na tę wojnę, gdzie brat na brata szable dobywa.
Litewskie wojsko krol wyprowadził porządne i dobre, ktorzy, jakoby ich z dziesiąci chlewow wywarł, tak głodni i tak siła jedli, rabunki wielkie czynili; ale też tego pod Częstochową przypłacili: na ktorym miejscu ludzie dostępują łask i odpustow, oni dostali dyscypliny. Wojewodztwa poszły in partes[1]: jedni przy krolu, drudzy przy Lubomirskiem. Wojewodztwo krakowskie i przy nim kasztelan krakowski, Warszycki, personaliter[2], wojewodztwo poznańskie, sandomierskie, kaliskie, sieradzkie, łęczyckie, stanęły in armis pro parte[3] Lubomirskiego. Te zaś drugie chciały toż uczynić, ale nie śmiały ex ratione[4], że bliższe samsiestwa boku krolewskiego; ale i ich też po staremu krol nie wokował ad societatem belli[5], bo jedno, że im nie ufał, druga, że ufał w siły, ktore miał, i tuszył sobie powiązać tych wszystkich, co przy Lubomirskiem byli, i jego samego, bo mu tak jego ślepy consultor[6] obiecował. Ale nie wiedziałeś to podobno, ślepiu, że to ślepa fortuna więcej może, niźli ty, i nie uważa, kto mocniejszy, ale temu służy, do czyjej niewinności Bog ją w sekundzie[7] ordynuje! Deklarowałeś krola sekun-
_392.jpeg&oldid=2667958){kind=link}