nomina[1], prawie co oficer, ktorzy na pośmiech narodu naszego palam[2] mowią: »Dobrzy żołnierze Polacy, kiedy Francuzow oficerem mają«? A że na sejmach i sejmikach nie bywam, iż wolę w domu (jako mi to WM. MPan wymawiasz), gospodarstwem się bawić, dlatego to czynię, że na tych miejscach prawdę trzeba mowić, a WM. MPan namieniasz, że ją odszczekiwać trzeba. Wolę rzeczom moim attendere[3], niż umierać, patrząc na tak jawne scelera[4] i powiedać, że to cnoty. Zaniechajże mię Wść tam in prosperis[5], proszę, quam in adversis[6]. Mam ja w Panu Bogu moim nadzieję, że niezadługo miłosierdzie Jego święte vindices scelerum poenas[7] nad WM. MPanem pokaże«.
Jeżeli tedy, moj zacny prałacie, tak wielkie wysoki senator w liście swoim przypisujeć qualitates[8], toć i ja nie wiem, jakobym cię miał liberius[9] nazwać: czy antistes[10] czyli też Antichristus; czy status minister[11] czy artis amandi magister[12]; czy custos legum[13] czy defraudator regum[14]; czy pater patriae[15] czyli też auctor lamen[t]orum, profusionum sanguinis et universae in regno miseriae[16]. Za co immarcescibilem[17], jednak
- ↑ nazwiska
- ↑ jawnie
- ↑ pilnować
- ↑ zbrodnie
- ↑ tak w pomyślnych
- ↑ jako też i w niepomyślnych okolicznościach
- ↑ pomstę za zbrodnie
- ↑ przymioty
- ↑ otwarciej
- ↑ biskupem
- ↑ ministrem
- ↑ mistrzem sztuki kochania
- ↑ strażnikiem praw
- ↑ zdrajcą królów
- ↑ ojcem ojczyzny
- ↑ sprawcą łez, rozlewu krwi i powszechnej w królestwie nędzy
- ↑ niezwiędłe, niezatarte