to: Consilium malum consultori pessimum[1]. Jak Achitofel[2] dawał na sprawiedliwego Dawida radę, tak ją też na swoję zaciągnął szyję. Aman u Aswerusa[3], jaką komu inszemu przygotował łaźnią, w takiej sam musiał się pocić. Jeżeli ci złą śmiercią poginęli, nie możesz się ty lepszej od nich spodziewać, a jeżeliby cię na ciele karanie minęło, patrzajże, jako pościelesz duszy swojej.
Ten panegiryk[4] podano mu w rękę, w karecie jadącemu, w lesie za Wyskitkami[5] per modum[6] listu: »JejMść pani kasztelanowa kłania WM. MPanu«. A potym drogą poprzecznią skoczono na dobrym koniu. Bez draganiej, [sami] tylko jechali, nie mogł g[o] kto
- ↑ Zła rada dla doradcy najgorsza. (Publ. Syrus).
- ↑ Achitofel dawał złe rady Absalonowi przeciwko ojcu jego, Dawidowi, a »widząc, iż się nie stało podług rady jego..., rozprawiwszy dom swój, obwiesił się« (II Król. 17).
- ↑ Aswerus, jeden z królów perskich, znany z księgi Estery. Historycy uważają go za Kserksesa (486 — 465).
- ↑ Panegiryk (z greck.) — pochwała, tu ironicznie: paszkwil.
- ↑ Wyskitki — m-ko w wojew. warszawskiem na trakcie z Warszawy do Łowicza; w pobliżu puszcza Jaktorowska. Nominat–arcybiskup Prażmowski zapewne często tamtędy do Łowicza z Warszawy i z powrotem przejeżdżał.
- ↑ w postaci
pretorjanów, a później, bojąc się jego zdrady, kazał zamordować, wreszcie eunuch Amantios, który Justynowi I (»Justynjanowi« będzie pomyłka przepisywacza) dostarczył pieniędzy dla pozyskania wojska; wnet jednak prawdziwy ten »z chłopa król«, nie umiejący ani czytać ani pisać, okrzyknięty przez wojsko cesarzem, kazał swego doradcę i wierzyciela zamordować.
_407.jpeg&oldid=2667973){kind=link}