ks. JMść kurlandzki [otrzymał], ktoremu to merito debetur salvis tamen iuribus[1] JKMści, jako supremi et directi domini et ultimae instantiae iudicis[2].
16. Taki się między nami nie znajdzie, ktoby, widząc Ich Mściow PP. obywatelow inflan[t]skich, braci naszych, wiarę, cnotę i bonorum fortunae[3] w niwecz obrocenie i zabranie, ktoby nie miał za to im oddać powinnych dzięk; i nie tylkobyśmy mieli być contrarii[4], aby afektacyej[5] onychże dosyć się stało, omni cura et opera providebunt[6] IchMPP. Posłowie nasi, zniosszy się z posłami IchMciami.
17. Przychylając się do recesu[7] anni[8] 1662, im dalej fidem Reipublicae[9] utwierdzając u kredytorow, iniungimus[10] Ich Mściom PP. Posłom naszym, aby Ich MM. Panom Orsettym[11] albo summa prove-
- ↑ słusznie należy, z zachowaniem wszakże praw
- ↑ najwyższego i bezpośredniego pana i najwyższego sędziego
- ↑ majętności
- ↑ przeciwni
- ↑ chęci, żądaniu
- ↑ najusilniej starać się będą
- ↑ Reces (z łac.) — odłożenie niezałatwionej sprawy do następnego sejmu.
- ↑ roku
- ↑ kredyt Rzpltej
- ↑ poruczamy
- ↑ Według »Recesu do drugiego sejmu« w konstytucji r. 1662 pożyczył był jeszcze w r. 1659 Wilhelm Orsetti komisarzom Rzpltej we Lwowie »na gwałtowną potrzebę Rzpltej« zł. 553.000, gr. 21, ktory to dług miał być zabezpieczony na starostwie knyszyńskiem w ten mianowicie sposób, że Orsetti miał trzymać pomienione starostwo »ad totalem Stanów koronnych exsolutionem«; ale że do aprobaty tego układu z niewiadomych przyczyn na sejmie r. 1662 przyjść nie mogło, więc, asekurację sukcesorów (bo już tymczasem Wilhelm Orsetti umarł) odłożono do przyszłego sejmu.
_455.jpeg&oldid=2674648){kind=link}