Rowny rownego lubi; w paragon[1] nie wchodzi
Z orłem puhacz, bo w cieniach pasie się i rodzi,
Ten zaś swoje orlęta aplikuje[2] sobie,
Żeby w słońce wlepiły śmiele oczy obie.
Słońce jest dobra sława, ktorego promienie
Rozganiają w człowieku wszelkie gnuśne cienie;
Kto się do sławy bierze, jako w słońcu chodzi,
Bo go do tej [jasności własna cnota wodzi[3]].
Orzeł jest to krol ptakow; więc mogę formować
Stąd syllogizm[4] bezpiecznie, że skrupulizować[5]
Nie trzeba, żeby rodził sobie nierownego,
Ale dzielnością, sławą, jak godny — godnego.
To już gentilitium stemma[6]; dom zaś jaki
Ma klejnot na ozdobę? Widzę, że dwojaki:
Lew i niedźwiedź[7] domowi temu kredensują[8],
Jego prerogatywy i sławy pilnują.
Lew ten jest krol zwierzętom, ktoremu to dała
Natura, że nad wszystkie wyższym go mieć chciała:
Odważny, mężny, silny, waleczny i śmiały —
Te wszystkie qualitates[9] tobie nieba dały.
Cny Lanckoroński! Tobie przodek nad inszemi,
Zasługa w niebie, honor należy na ziemi;
Tobie nie prostą szarżą niebo dywinuje[10],
Za co? — powiem; lecz pierwej pioro konkuruje[11]
- ↑ Paragon (z grec.) — zawody, współzawodnictwo.
- ↑ zaprawia
- ↑ W rkpsie miejsce odcięte.
- ↑ wniosek
- ↑ wątpić
- ↑ godło narodowe
- ↑ Lanckorońskich herb Zadora (lew w polu błękitnem, z paszczęki otwartej pięć płomieni ognistych); matka bohatera, Anna z Dembińskich, wniosła herb Rawicz (panna na niedźwiedziu).
- ↑ Kredensować — szynkować, przelewać (krew), być wzorem, przewodniczyć.
- ↑ przymioty
- ↑ przeznacza
- ↑ zabiega