Strona:PL Jan Chryzostom Pasek-Pamiętniki (1929) 613.jpeg

sanus mente et corpore^[1], o czym cyrulik osobliwie bardzo dubitował^[2]. Przy owym jedzeniu mojem mowi mi żona: »Pragnął Wść flisu, a teraz chorobka przeszkodziła«. Pytam: »Albo co?« Powiedziała, że dawano znać, że woda wielką przybrała; pan Rupniowski pojechał, pan Jaroszowski pojechał^[3], na głowę chłopow powyganiali do ładowania. Odpowiem: »To i ja pojadę«. Rośmiali się wszyscy; rozumieli, że żartuję, a ja czuję w sobie wigor^[4]. Naj[a]dłszy (s) się, przejdę się po izbie; kazałem włodarza wołać i rozkazuję mu, żeby chłopi zaraz wychodzili do ładowania, a tym czasem konie gotować i zaprzągać. Mowią mi: »Nie czyń tego, dla Boga! Chudziąt[k]o, droższe jest zdrowie«. Ja mowię: »Dajcie mi pokoj; ja się lepiej czuję, co się ze mną dzieje, i Temu ufam, co mi dał zdrowie, że mię przy nim konserwuje i zaprowadzi szczęśliwie tam, gdzie intendo^[5]«. Pojechałem, pożegnawszy się, a kazawszy za sobą przywozić necessaria^[6]. Wyjechawszy w pole, wsiadłem na konia z kolaski i pobieżałem ryścią, obawiając się, żeby woda nie uciekała. Zastałem, jedni już poodkładali^[7], drudzy też jeszcze czekali na leguminę^[8], kto nie miał gotowej w szpichlerzu. Że tedy moi chłopi nie byliby byli ledwie na noc, bo przecię mil 7 drogi^[9], dali mi samsiedzi chłopow. Na-

1. zdrów na duszy i ciele
2. powątpiewał
3. nad Wisłę
4. rzeźwość
5. zamierzam
6. potrzebne rzeczy
7. odbili, odpłynęli
8. żywność, strawę (mąkę, kaszę, groch itp.)
9. z Olszówki do Nowego Miasta Korczyna, gdzie Pasek miał śpichlerz nad Wisłą