50. Walc demonów. Z F. Schmid'a (Dranmor'a). Dzieła III, 299 — 316. (Ilustrowany kalendarz teatralny Muza na r. 1892. Rocznik I. Lwów, 1891, z notą do tytułu: Dranmor, Szwajcar z pochodzenia, należy do najoryginalniejszych i najgłębszych poetów niemieckich naszej doby. Poezye jego, u nas zupełnie prawie nieznane, ukazały się po raz pierwszy jeszcze w roku 1860. Wróg wszelakiej obłudy, Danmor stawia prawdę powyżej tak zwanych »względów moralnych« a jeżeli w poemacie, którego przekład podaję publiczności polskiej, występuje element zmysłowy bez sztucznych osłonek, to wyrażając się słowami poety, »występująca odważnie zmysłowość nie jest tak brzydka, jak lubieżny platonizm podstarzałych Anakreontów, jak histeryczne podrygi Sybil sławnych«. Przekład mój, jest wierny — biały wiersz, przetykany tu i owdzie rymami, zastosowany jest zupełnie do oryginału. Przyp. tłumacza).
51. Witajcie do nas druhowie! Dzieła III, s. 280 — 282. (Kuryer lwowski. Lwów. Dodatek do Nr 156 z 5 czerwca 1892 r.).
52. Czem jesteś dla mnie. Dzieła V, s. 15. (Świat. Kraków. 1892, s. 461: Sonet. — Tydzień. Lwów. Nr 48; 27 listopada 1893 r. s. 378).
