Strona:PL Jan Kasprowicz-Dzieła poetyckie t.1.djvu/421

315

WOJTEK SKIBA

 I wy to pewno w porządku znajdziecie
  Gdy przed ideą, która trzosem wabi
  Gną się nie tylko tacy ludzie słabi,
 Jak moja miłość, lecz i one zbawców
  Społecznych wzory, co mają... skrzek żabi,
 Patryotycznie broniąc wszystkich ssawców —
Że ja też część tę pocznę od kupców i krawców...

 IV.
 Nie mogłem, wiecie, stać się nieśmiertelnym,
  Choć dotąd wierszy-m napisał bez liku;
 Zawsze goniłem w rozpędzie piekielnym
  Na swym skrzydlatym, Bóg wie, gdzie, koniku —
  Gdzie promieniącą w przeczystym promyku
 Jakaś tam miłość, jakaś prawda władnie —
  Wprawdzie bez łokcia, jarmarcznego krzyku,
 Bez tych zachwalań, które płyną składnie,
Jeżeli zwłaszcza dudka usidlić wypadnie.

 V.
 Więc może wtedy, gdy, wytrzeźwion z jazdy
  Onej niezwykłej, każę leźć swej szkapie
 W stronę, gdzie kupiec, licząc złote gwiazdy
  W żelaznej szafie, w łysinę się drapie,
  Lub zadumaną twarz ukrywa w łapie,
 By poetyczne zataić wzruszenie,
  Które zbyt chętnie wyśmiewają gapie,
 Może więc wtedy — o precz wszystkie cienie! —
Nieśmiertelności na mnie spłyną stąd promienie.

 VI.
 A więc od kupców — macie we mnie posła
  Kupieckiej cześci i kupieckiej sławy.
 Jakaż to rozkosz szlachetna, podniosła,
  Gdy zbraknie cukru, herbaty lub kawy,
  Liści bobkowych, gwoździków do strawy,
 Kminku, imbieru, pieprzu, cynamonu,