Strona:PL Jan Kasprowicz-Dzieła poetyckie t.2.djvu/146

stare papiery od królów — te mówią:
co jest w powietrzu i co jest we wodzie
i co we wirchach, to jest wspólność wszystkich!
Miej tylko strzelbę i wędkę, miej sieci,
a co ułowisz, a co upolujesz,
to wszystko twoje, nikomu daniny
z tego nie płacisz.

GAZDA Z RODU KALATÓW przerywając.
 Sołtysie Łętowski!
Ja jestem z rodu Kalatów...

GAZDA Z RODU GUTÓW j. w.
 Ja, widzą,
idę od Gutów...

GAZDA Z RODU BACHLEDÓW j. w.
 A ja od Bachledów...

GAZDA Z RODU GĄSIENICÓW j. w.
Jeszcze-ć Gutowie, lebo i Bachledy
nie mieli pierza, kiej my, Gąsienice,
tako krakali w wirchowych pieleszach,
że się Luptaki kryli w suśle jamy,
a Miszkołackim z strachu oczy gasły...

GAZDA Z RODU KALATÓW.
Cicho!...

GAZDA Z RODU TATARÓW.
 E! co tam! nad nas, polowaców,
nad nas Tatarów niema i godniejszych!
na niedźwiedzinie siły my nabrali, —
nasz ród najstarszy, a wolny jak kozy
na krzesanicach Furkotnych...