Strona:PL Jan Kasprowicz-Dzieła poetyckie t.2.djvu/189

Ta strona została uwierzytelniona.

ŁĘTOWSKI j. w.
Odejść! odejść!

Czepiec i Jarocki dają znak ręką, aby wyszli.
Junacy wychodzą.

NAPIERSKI do Łętowskiego, wskazując ręką na odchodzących.
To bunt?

ŁĘTOWSKI.
Nie, panie! krew harnasiów naszych...

RADOCKI.
Lud niecierpliwy czeka u Horebu,
pragnie zobaczyć swojego wybrańca...

Podczas całej tej sceny dolatuje gwar z dziedzińca, gwar ten ku końcowi wzmaga się coraz bardziej.

NAPIERSKI przystąpiwszy do okna, na dół ku dziedzińcowi.
Bracia!

RADOCKI przystąpiwszy również do okna.
Narodzie!... Pierwszy i Ostatni,
ten, który umarł i znów ożył!

NAPIERSKI.
Bracia!
Wita...

TŁUM W DZIEDZIŃCU.
Niech żyje nasz hetman!

NAPIERSKI.
Witajcie!
Bracia! na wielką przybyliście ucztę —
jutro wam większą zgotuję! Nasz wspólny