Ta strona została uwierzytelniona.
X.
W OGRODZIE OLIWNYM.
|
Tedy poszedł Jezus z nimi na miejsce, które zowią Getsemane.
Ś-ty Mateusz. XXVI. 36. Tedy im rzekł Jezus: smętna jest dusza moja. Ś-ty Mateusz. XXII. 38. Ojcze! jeśli chcesz, przenieś ten kielich odemnie. Ś-ty Łukasz. XXII. 42. |
Tedy szedł, spragnion spokoju i chłodu,
Gdy wre mu serce, gdy dusza się pali,
Do Oliwnego z uczniami Ogrodu.
Tutaj, nad brzegiem Kidronowej fali,
Pod drzew zielonem, bywało, sklepieniem
Częstokroć siada i cicho się żali
Drzewom i wodzie, co serdecznem drżeniem
Liści i fali z prorokiem się łączą,
Z jego nadzieją i z jego cierpieniem.
Tutaj się myśli zawiłe rozplączą:
Ich burze zmienią się w pogodne świty,
Dusza do marzeń o słońcu jest rączą.
