Ta strona została uwierzytelniona.
XII.
GOLGOTA.
|
I przywiedli go na miejsce Golgata, co się wykłada: miejsce trupich głów.
Ś-ty Marek. XV. 22. A ci, którzy mimo chodzili, bluźnili mu, chwiejąc głowami swojemi. Ś-ty Mateusz. XXVII. 33. A o godzinie dziewiątej zawołał Jezus wielkim głosem: Eloi! Eloi! Lamma sabachtani, co się wykłada: Boże mój! Boże mój! czemuś mnie opuścił! Ś-ty Mateusz. XV. 34. |
Zasię przywiódłszy na puste go wzgórze,
Co od głów trupich zowie się Golgata,
I zdjąwszy suknie — w królewskiej purpurze
Gwoli igraszki lśnił monarcha świata,
Co świat owładnąć pragnął sercem swojem —
Na krzyż przybili krwawą ręką kata.
I na skroń bladą, owiniętą zwojem
Cierni i głogów, pluje tłuszcza podła,
Mieszając ślinę z krwi przeczystym zdrojem...
