Który oko swe przymrużył Nad naszym rozłogiem! Rżnij, muzyko! A ty, pieśni, Leć w przestwór daleki! Świat przed tobą się ukorzy I uklękną wieki! Łkaj! rozpaczaj! grzmij i czoło Stawiaj zawierusze; Ziemię polską mieścisz w sobie — Ach i polską duszę!