Ta strona została uwierzytelniona.
Z środka ziemi nad zsieczonym łanem,
Wichry jednym strzeliły tumanem.
Usta Jęku, oczy Przerażenia
Pod niebieskie wirują sklepienia.
Jeden rozwir, jedna wrząca chmura,
A w rozwirze chmurny Waligóra.
Oszalały, k’niebu się dobija,
Płacze w Raju Przeczysta Lilia.
Wicher boży topi go w swej toni —
Krwawe krople skroń Chrystusa roni...
∗ ∗
∗ |
Słońce świeci w zielonej dolinie,
Od szałasów pieśń żałobna płynie.
O Janiczku, co zginął na wieki —
Pod turniami ciemne rosną smreki —
O zaklętej szabli Janiczkowéj —
W ciemnych smrekach rosną złotogłowy.
