Ta strona została uwierzytelniona.
mgły was roztrącę!
Do Duszy wygnanej z Raju:
Pójdź!...
DUSZA WYGNANA Z RAJU.
Widzisz, jak smutek rośnie,
jak patrzy na mnie żałośnie,
jak coraz krwawiej płacze —
O grzechy me! rozpacze!
LUCYFER.
Pójdź!
DUSZA WYGNANA Z RAJU do Lucyfera.
Tyś był tym strasznym gadem,
co pełzał moim śladem —
tyś to owinął mnie w kręgi
swojej zdradzieckiej potęgi —
zostaw mnie z Nim — Szatanie!
LUCYFER.
Zostanie ci, zostanie
moje serdeczne śmianie,
albo i litość moja — —
we mnie jest twa ostoja,
bezpieczna i wieczna —
pójdź!...
DUSZA WYGNANA Z RAJU.
Dzień nadszedł przeraźliwy.
Pan rzucił strach na niwy,
gdzie człowiek żył szczęśliwy...
∗
∗ ∗ |
