Ta strona została uwierzytelniona.
SCENA SIÓDMA.
CIŻ SAMI.
Acholijab zajmuje miejsce Greczyna, który się usunął w głąb między grajki.
PIŁAT PONCKI do Posłów.
Dźwięki hebrejskie smutne, przeraźliwe,
nie wiem, Tulliuszu — — —
POSEŁ PIERWSZY j. w.
A co mi tam! Smutek
albo i radość z jednego są źródła —
z wina — tak zresztą życzy sobie — skryba...
SCENA ÓSMA.
CIŻ SAMI.
ACHOLIJAB uderza w struny harfy i zaczyna śpiewnym, przejmującym, żałośliwym recytować głosem.
Dawida Psalm dla przedniejszego
piewcy w godzinie żałoby...
Ponad rzekami Babilonu
siedzimy w wielkiem utrapieniu,
a myślą naszą jest Syon —
Ach! jak nam smutno! jak smutno!
Arcykapłani i Mężowie Rady cicho wzdychają.
ELJAKIM.
Ach! jak nam smutno, jak smutno!
ACHOLIJAB uderza w struny harfy.
Na wierzbach wiszą harfy nasze,
Zmilkłe od czasu niewoli,