Ta strona została uwierzytelniona.
22.
Gęsto zasiana grobami ta rola!
Klucznica grobów, garnie w grób tułacze;
Tłumem się cisną marni życia tkacze,
Przędzy nie stało, chcą być przędzą mola!
Sen nieprzespany, biédnym, z nieba dola!
Za włosy ciągnie śmierć w groby bogacze;
Kamiennych w życiu, kamień skonu płacze,
Na grobach tkliwych, wiérzba i topola.
Im, na gałązkach w północ słowik siada,
Kwiląc pieśń czułą, wabi czułych z trumny;
W łunie księżyca płynie rzesza blada,
Słuchać, co grobom śpiéwa wieszczyk umny;
Ciężko stękaią bogaczów kolumny,
O ich snach ciężkich, puhacz z echem gada.
