Strona:PL Jan Nepomucen Kamiński-Sonety 041.jpg

Ta strona została uwierzytelniona.
29.

Czyliż ci milsza modła w słowach wielu,
Ty sędzio sędziów, Ty zbawienia Panie,
Jak iedno z serca szczére zawołanie:
O wielki Boże, o móy Zbawicielu!
Myśląc o Tobie, myślę o weselu!
Nigdy mi rospacz na myśli nie stanie;
Z twoiém królestwem przyydzie zmiłowanie;
Wszakżeś mię stworzył w tym nayświętszym celu!
O wielki Boże! odpuść grzéchy moie!
Ja się nie Ciebie, ale grzéchów boię,
Ja grzéchu śmierci zostałem dziedzicem!
Oto mię widzisz z zapłakaném licem,
Oto ze łzami u drzwi Twoich stoię;
O wielki Boże, odpuść grzéchy moie!