Ta strona została uwierzytelniona.
XXXIV.
Powiedzmy sobie społu:
Co na tym świecie szerokim
Walk, bólu, co mozołu!
Gdzie rozwój jest, tam bój, we wszystkiem bój tu bywa.
Życie nie wschodzi bez śmierci ofiary,
Muzyka sfer bojowe pieśni grywa,
Wciąż do ataku dźwięczą fanfary,
Słońce, co planet prowadzi woje,
Ze słońcy stacza tytanów boje.
Te zaś na pozór ciche planety
Do walki w szrankach stają u mety.
Bój wciąż zawzięty widzimy z dołu
Na nieboskłonie głębokim.
Co na tym świecie szerokim
Walk, bólu, co mozołu!
A tu, na ziemi? Stare ginie, wschodzi nowe.
Cała ta ziemia jest martwych doliną
