Ta strona została uwierzytelniona.
Postęp ludzkości — przesąd. Człek się łzawi,
Po ścieżce życia bose nogi krwawi,
Choć wie, że celu nie dosięgnie w życiu,
Że śmierci zaród nosi już w powiciu.
A nasza miłość? — Zmarłych obcowanie.
Jako sen ranny, ludzkie to kochanie:
Dziś szczęście łączy dwa serca pospołu,
A jutro pierzcha w dal gdzieś szybkim krokiem.
Co na tym świecie szerokiém
Walk, bólu, co mozołu!
