Wikiźródła

Strona:PL Jan Sygański-Nowy Sącz jego dzieje i pamiątki dziejowe.djvu/112

Ta strona została przepisana.

Lipskiego. Aktu poświęcenia nowego ołtarza dopełnił sam biskup tarnowski Ignacy Łobos w dniu 1. sierpnia 1891 r.
 Boczne ołtarze z r. 1832 pozostały niezmienione, odświeżono je tylko nieco. Zasługują na uwagę: obraz św. Ignacego Loyoli w lewym bocznym ołtarzu, pędzla wiedeńskiego malarza Steinte z 1834 r.; pod nim obraz Serca Jezusowego, malowany podług włoskiego oryginału, znajdującego się w kościele OO. Jezuitów we Lwowie, daru arcyksięcia Ferdynanda d’ Este. W prawym bocznym ołtarzu obraz św. Stanisława Kostki, niepośledniego pędzla; pod nim obraz Serca Maryi, malowany w Śremie 1863 r. przez brata Kaspra Pietrzyka T. J. W trzecim bocznym ołtarzu na prawo, godny uwagi Chrystus na krzyżu; rzeźba wykonana z niezwykłą dokładnością, podług rysunku białoruskiego Jezuity Stürmera[1], przez Martyńskiego z Nowego Sącza 1845 r. Zdobią też ściany kościelne inne obrazy, jako to: starodawny włoski obraz św. Hermana Józefa z zakonu Norbertanów † 1236 r.; św. Maryi Magdaleny u stóp Chrystusa; tudzież niezupełnie autentyczny wizerunek Władysława Jagiełły, w stroju rycersko–królewskim[2], z lewej strony obrazu Orzeł polski, u spodu napis:

Vladislaus Jagiełło fundator Ecclesiae
et Monasterii istius A. D. 1409.

 W kaplicy św. Anny, przybudowanej w r. 1596 prze ks. Tomasza Romanusa, przeora norbertańskiego, znajduje się obraz tejże Świętej malowany na drzewie z końcem XVI. wieku, jedyna pamiątka istniejącego niegdyś tutaj bractwa pod temże wezwaniem (str. 48 i 49).

 Największą atoli ozdobą jezuickiego kościoła jest w wielkim ołtarzu obraz Matki Boskiej Pocieszenia, łaskami słynący, a tak mile pociągający do siebie, że patrzącemu nań trudno oczu oderwać. Obraz ten na drzewie malowany zdobi pozłacana metalowa sukienka[3], świeżo odnowiona w pracowni Piotra Seipa w Kra-

  1. ↑ Brat zakonny, zwiedziwszy Anglią i Chiny, porzucił zakon w Połocku 1814 r. Słynął on jako rytownik i mistrz wyrobów rzeźbiarskich w kości słoniowej. Zostawił po sobie wiele blach gotowych pod prasę.
  2. ↑ Jest on kopią z obrazu Triciusowego, niegdyś umieszczonego w amfiteatrze nowosdworskim w Krakowie. Jan Triciusz, mieszczanin krakowski, był malarzem nadwornym królów polskich: Jana Kazimierza i Jana Sobieskiego (Grabowski: Dawne Zabytki Krakowa. str. 163).
  3. ↑ Sprawił ją w r. 1838 adwokat sądecki ś. p. Górka.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:PL_Jan_Sygański-Nowy_Sącz_jego_dzieje_i_pamiątki_dziejowe.djvu/112&oldid=1858809”