Ta strona została uwierzytelniona.
— 8 —
wym Sączu 1409 r. klasztor kanoników regularnych. Premonstratensów czyli Norbertanów[1] z kościołem pod wezwaniem św. Ducha, i o godność opacką z infułą dla niego się postarał. Pierwszym tedy opatem klasztoru tego był ów słynny Jan z Pragi. Król oddał pod zarząd klasztoru przyległy kościołowi szpital na 12 łóżek, założony r. 1400 przez Langzideta, mieszczanina krakowskiego, poruczając opatowi szczególniejszą opiekę nad chorymi.
- ↑ Założycielem ich był św. Norbert, urodz. 1082 r. w Santen nad Renem w księstwie Klewaniu, umarł arcybiskupem magdeburskim 6 czerwca 1134 r. Ciało jego przeniesiono z Magdeburga r. 1627 do opactwa strahowskiego (Góra Syon pod Pragą), gdzie dotąd spoczywa. Pierwszy klasztor swego zakonu założył r. 1121 na dolinie zwanej Prémontré, zkąd także nazwa Premonstratensów. Honoryusz II potwierdził ich regułę 1126 r. W drugiej połowie XVIII wieku mieli Norbertanie polscy oprócz Nowego Sącza, opactwo w Hebdowie niedaleko Krakowa nad Wisłą, w Witowie w Kaliskiem, we Wrocławiu i Krzyżanowicach w Kieleckiem. Obecnie, oprócz klasztoru PP. Norbertanek na Zwierzyńcu pod Krakowem, nie masz na całym obszarze ziemi polskiej żadnego tejże reguły klasztoru.
