Strona:PL Jarry - Ubu-Król.djvu/175

Ta strona została przepisana.
Ubu

Ha! to nadto. Widzę dobrze, że to ty, głupia jędzo. Po kiego djabła przytryndałaś się tutaj?

Ubica

Źyron zginął, a Polacy wypędzili mnie.

Ubu

A mnie Rosjanie wypędzili; piękne dusze spotykają się.

Ubica

Powiedz, że piękna dusza spotkała osła.

Ubu

Ha! dobrze, teraz spotka pletwonoga

ciska na nią niedźwiedziem.
Ubica
pada pod ciężarem niedźwiedzia

Och, wielki Boże! Ohyda! Och! umieram! Duszę się! Gryzie mnie! Połyka mnie! trawi mnie!

Ubu

To trup, głupia. Och, ale w istocie, może i nie! Och, Boże, nie, on nie umarł, uciekajmy

wraca na skałę

Pater noster qui es...