Strona:PL Jaworski - Wesele hrabiego Orgaza.djvu/198

z ust do ust krążące, że arcykapłani jeruzalemscy przed wydaniem ostatecznego wyroku na Chrystusa zapytywali toledańskich rabinów, cieszących się wielką wśród ówczesnego żydowstwa estymą, czy należy zastosować karę śmierci wobec niepożądanego Mesjasza? Odpowiedź brzmiała wyraźnie: „Nie krzyżować, człowieka nigdy nie uśmiercać!“ Specjalny posłaniec, wiozący to „veto“, spóźnił się jednak nadmiernie i przybył, kiedy Chrystus już zginął męczeńską śmiercią. Przypadek rozstrzygnął, ale wyrok Toleda inne losu koleje wyznaczał chrześcijaństwu, aniżeli te, któremi podążyła Chrystusowa religja wskutek śmierci jej Stwórcy na krzyżu. Dziś znowu, w prastarej gocko-mameluckiej warowni nad Tajo, stajemy wobec potężnego, wszechświatowego problemu religijnego“.
 Po otrzymaniu tych sensacyjnych wiadomości, zaangażowało pismo nasze, chcąc stanąć na wysokości służby sprawozdawczej, religjologa z Bostonu, profesora Mac Absurde i poleciło tej powadze naukowej pełnić w Toledo funkcje obserwatora obudzonego przez dancing ruchu religijnego. Mr. Absurde odleciał do Europy naszym redakcyjnym aparatem, który jest kombinacją aero- i hydro-planu najnowszego systemu. Dzisiaj o świcie udał się w podróż nasz znakomity spółpracownik w towarzystwie swej uroczej sekretarki Miss Grace Piperments. Listy tej pary na łamach Sun‘a będą stanowiły prawdziwą chlubę nowoczesnej reporterki, jako nieprześcignione i bezkonkurencyjne źródło trafnych, objek-