— Od wszelkich oświadczeń i od wyjaśnień jest Onczidaradhe.
— Szpiegiem dziwnie pachnie. Bądźże kawalerem wyniosły książę! Racz panu oświadczyć, że za nim tęskniłam, że naga przybyłam cichaczem do niego.
— Z powodu dancinga, nie mniej dzięki pani, pan mię zaniedbuje. Podnietliwość jego w stosunku do kobiet znacznie rozluźniła naszą sympatję. Postanowiłem wynieść się od niego.
— Do mnie chodź pieszczoszku. Wspaniale ugoszczę, jak prawdziwego braciszka mojego.
— Zgadzam się natychmiast, pod jednym warunkiem: inicjatywa do niekoniecznych, zdawkowych karesów wyjść może wyłącznie odemnie samego.
— Prawdziwy książę żądania innego postawić nie mógł. Musimy uciekać. Porwanie młodzieńca przez dziką dziewczynę. Ekscentryczna podróż przez dancingowy korytarz zaledwie.
Omar jednym susem na ramię wyskoczył swej nowej królowej. Ogon do góry w natchnieniu wyprężył i w okulary inkwizytora zuchwale zagląda, by na pożegnanie choć ślad wzruszenia w okrutniku złowić. Wtem za sztalugą, jak widmo z powietrza, saddhus się wznosi czelnie uśmiechnięty, spłoszoną tancerkę zatrzymuje gestem błogosławiącym i przesianym szeptem przed siebie cedzi:
— Havemeyerowi niebezpieczeństwo w dancingu grozi.
Strona:PL Jaworski - Wesele hrabiego Orgaza.djvu/287
Ta strona została przepisana.