Ta strona została uwierzytelniona.
Pora ostatniej wędrówki?
Dalej, Starcze! bez wykrętu:
Musisz iść za mną, i kwita!
Bądź pewien, że w mem państwie nikt cię nie zapyta,
Czyś umarł bez testamentu.»
Nieraz dumam, zdziwiony mnogiemi przykłady:
Gdy Śmierć wiedzie do życia, czemuż tak zatrważa?
Gość powinien wesoło powstać od biesiady
I odejść, wysławiając imię gospodarza.
