Strona:PL Jean de La Fontaine - Bajki.djvu/588

Ta strona została uwierzytelniona.


BAJKA  XIV.
POGRZEB LWICY.

Najmilsza jego Lwiej Mości,
Wszech puszcz i lasów dziedzica
Dostojna małżonka, Lwica,
Przeniosła się do wieczności.
Mistrz obrzędów, Lampart rodem,
Zatrudnił się tejże doby
Smutnym pogrzebu obchodem
I przepisaniem żałoby.