Strona:PL Jean de La Fontaine - Bajki.djvu/702

My działamy świadomie, i na tej różnicy
Polega wyższość człowieka.
Na gruncie myśli, poczętych w rozumie,
Człowiek swe czyny rozważa i sądzi;
Zwierzę tak myśleć nie umie,
I dla tego w czynach błądzi.
Przykładem stwierdzi te słowa
Bajeczka ładna i nowa.

Dwa Szczury, wielkie głupcy i razem obwiesie,
Dyrdając sobie po lesie
Znalazły jaje. Co tu czynić? myślą, radzą,
Biedne mózgi suszą, pieką,
I na pomysły się sadzą,
Zwłaszcza że Lis samolub czyhał niedaleko;
A ten hultaj nad hultaje
Jak nadbiegnie, wydrze jaje.
«Wiesz co? rzeknie szary bury,
Zawleczmy jaje do dziury,
Tam je stłuczemy
I wypijemy.
— Lecz jak zawlec? to sęk nowy,
Przez pagórki, przez parowy?
Cóż nas od straty uchroni?
Gdybyśmy to tak mieli wóz i parę koni!
— Wiem co zrobić, tamten rzecze,
Teraz już nam nie uciecze,
Czy jest gęsiem, czy jest wroniem,