Strona:PL Jean de La Fontaine - Bajki.djvu/842

Jak mam wpadać między trzodę,
Jak chwytać owce kudłate,
A jaką chcesz dam zapłatę,
Czem chcesz, wdzięczności dowiodę.
— Zgoda, Wilk rzecze na to; odmieniwszy postać,
Możesz, jak ja, baronem feudalnym zostać,
I na gościńcu zaczajony skrycie
Zarabiać sobie na życie.
Właśnie kilka dni temu, w lesie, na wygnaniu,
Zmarł mój braciszek stryjeczny;
Przywdziejesz jego skórę, i w takiem przebraniu
Od kundlów będziesz bezpieczny.»
Jakoż niebawem, w nową odzież ustrojony,
Wyuczony w Wilka szkole,
Lis chyłkiem wypadł na pole,
I przez zagony
Na błonie bieży,
Gdzie trzoda cała
Wpośród pasterzy
Trawkę skubała.
Nagle z za krzaka wyskoczy:
A że strach wielkie ma oczy,
Więc głupie owce, struchlałe i drżące,
Zamiast jednego, Wilków ujrzały tysiące,
I w nogi!... a za niemi pieski i pasterze.
Zostało jedno jagnię. Lis w paszczę je bierze
I z łupem swym do lasu wlecze się powoli.
A wtem zdaleka, na roli