Strona:PL Jebb - Historya literatury greckiej.djvu/107

mu się uwolnić boginię pokoju z jej więzienia i uzyskać jej łaskę dla Grecyi.
 52. Sztuki drugiej grupy odznaczają się większą oględnością użyciu satyry politycznej. W „Ptakach” (414) dwóch przedsiębiorczych Ateńczyków namawia ptaki, aby zbudowały miasto obłoczne, przez co bogowie zostają odcięci od ludzi i zmuszeni do kapitulacyi. Jest to mieszanina wesołych fantazyj, pełna aluzyj do błędów, popełnianych przez Ateńczyków, zwłaszcza zaś do wyprawy przeciw Sycylii. „Lizistrata” ukazała się bezpośrednio przed „Thesmophoriazusae,” zaraz po panowaniu teroru, ustanowionego przez Czterystu (411). W pierwszej-kobiety opanowują rząd w celu zakończenia peloponeskiej wojny. W drugiej przedstawiony jest sąd nad Eurypidesem i jego oskarżenie na uczcie kobiecej w Tesmoforyi. „Zaby” (405) ukazały się w chwili, gdy Ateny wyczerpane były ostatnim wysiłkiem wojennym na kilka miesięcy przed klęską w Egospotamos, wkrótce po śmierci Eurypidesa i Sofoklesa. Eurypides i Eschylos przedstawieni tu są jako współubiegający się o nagrodę wśród umarłych; otrzymuje ją Eschylos.
 53. Trzecią gromadę tworzą dwie komedye, w których zupełnie już prawie znikła satyra osobista. „Wiec kobiecy” (392) opisuje, jak wiec kobiecy usiłuje stworzyć nową konstytucye. „Plutus” (388) przedstawia, jak wzrok został przywrócony bogu bogactwa, tak, iż odtąd wzbogaca dobrych, a zuboża złych.
 54. Duch wielkiej attyckiej komedyi. Komedya attycka, jaka wyszła z rąk Arystofanesa, jest komentarzem publicznym do codziennego życia Aten w rzeczach wielkich i małych. Krytykuje ona z bezwzględną swobodą politykę i ustrój społeczny, mężów stanu i osoby prywatne. Satyra jest