zumem. Jest on najdawniejszym powieściopisarzem, a godnym uwagi jako zwolennik Sparty, zawdzięczający jednak Atenom swoje zalety.
24. Kteziasz z Knidos, który mieszkał jako lekarz u dworu Artakserksesa Mnemona (415–398), pierwszy z Greków pisał historyę wschodu, a mianowicie Persyi i Indyj. Przechowały się tylko urywki jego dzieł. Zastosowanie retoryki literackiej do historyi znalazło miejsce w szkole Izokratesa, a najlepszymi przedstawicielami tego kierunku byli dwaj jego uczniowie: Teopompus (352), który kontynuował historyę Tucydidesa do bitwy u Knidos (394), w swoich zaś „Filipikach” nakreślił obraz cywilizacyi greckiej, czyniąc Filipa Macedońskiego środkową jego postacią; Eforos, który napisał historyą Grecyi od powrotu herakleidów do oblężenia Perintos przez Filipa (340). Historya i archeologia Attyki, traktowane były w osobnym dziele „Atthides” przez kilku pisarzy, zaczynając od Klejdemosa (360). Głównym z pisarzy należących do tego dzieła, których urywki przechowały się, był Filochoros. Żył on między r. 306 a 260, a doprowadził historyę do r. 262.
